Dit is de dag voor de operatie. Net ben ik bij de chirurg geweest die de tumor nog even inspecteerde en me vertelde wat er morgen en daarna gaat gebeuren.
Ze gaan de helft van mijn tong weghalen, en een stuk van mijn mondbodem. Dat laatste wist ik nog niet, voor het eerste was ik al bang dat dat zou gaan gebeuren. Met een lap vlees uit mijn arm gaan ze de mondbodem en tong reconstrueren. Dat betekent dat mijn (nieuwe) tong aan mijn mondbodem vast komt te zitten. Logischerwijs zal eten en praten moeilijk gaan.
Over ongeveer zes weken zal ik zes weken lang vijf dagen per week bestraald gaan worden. Het zal wellicht vijf maanden gaan duren voor ik een beetje hersteld ben :-(
Ik maak me zorgen over hoe het met Mark zal moeten als ik straks weer alleen thuis ben. Hoe vaak zullen we elkaar zien? Kan hij blijven slapen? Kan ik met 'm praten en spelen? En nog veel meer.
Ik probeer me voor te houden dat dat van later zorg is. Eerst komt Mieke met Mark straks naar het ziekenhuis voor mijn laatste avondmaal ;-) Dat is lief van haar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beste Peter!
BeantwoordenVerwijderenJe kent mij niet, maar bij deze wil ik je heeel veel sterkte wensen komende tijd!
Mijn vader heeft namelijk precies hetzelfde gehad, 75% van zijn tong is weggehaald, een gedeelte van zijn mondbodem, al kijn kiezen en beide lympfklieren in zijn nek. Ook hij heeft een 'nieuwe tong' die ook gemaakt is door weefsel uit zijn arm weg te halen.
De operatie is een nu jaar geleden, en zijn laatste chemo en bestralingen hebben in februari 2009 plaats gevonden.
Elke maand tot 2 maanden gaat hij op controle en dit is steeds goed geweest, dus dat geeft moed!
Praten en eten was inderdaad moeilijk, mijn vader heeft doordat zijn mond door de bestralingen aan de binnenkant ook kapot was een tijdje sondevoeding gehad.
Nu een jaar later, praat hij door de hulp van een logopediste weer hardstikke goed (sommige letters blijven moeilijk) en het eten gaat steeds beter! Was het in het begin veel yoghurt en soep, nu eet hij weer gewoon met de pot mee, brood zonder kostjes! Vorig weekend heeft hij voor het eerst weer frietjes gegeten, een mijlpaal!!
Kort om...... wil je dus stekte wensen komende tijd en je zeggen, probeer positief te blijven, dat scheelt zoooo enorm veel in het herstellen!!!
Hartelijke groet,
Jorien
Lieve Peet,
BeantwoordenVerwijderenIk hoop zo dat deze operatie goed gelukt is en dat het de laatste keer is dat ze dit hoeven doen.
Ik kan me je ongerustheid heel goed voorstellen. Ik ben me rot geschrokken. Jeetje, jeetje wat een ingreep.
Hopelijk heeft Jorien's reacktie je wat gerust gesteld, op mij heeft het wel dat effect gehad.
Heel veel succes met revalidatie. Het zal niet heel snel gaan, maar als het maar steeds vooruit gaat.
Heel veel liefs, Birgit
xxx
Wat een fijne reactie van Jorien, dat geeft echt goede hoop, hoe moeilijk het ook is allemaal.
BeantwoordenVerwijderen