dinsdag 28 juli 2009

Dinsdag 28 juli, alles okay

Afgelopen donderdag ben ik naar het ziekenhuis geweest voor een laatste uitslag en een eerste controle. Gelukkig is de uitslag negatief: er zijn geen uitzaaiingen gevonden in het laatste sample dat ze genomen hebben. Dat betekent dat ik niet bestraald hoef te worden :-) Over vier weken alweer is de volgende controle.

M'n tong geneest goed, er zitten nog allemaal hechtingen in maar die zullen vanzelf verdwijnen.

Ook het gat van m'n tracheotomie is praktisch dicht en het verband is er nu af. Nu hoef ik niet meer zo moeilijk te doen onder de douche.

Ik ben nu ook van de vloeibare bijvoeding af, ik kan weer zo'n beetje alles eten zonder me te verslikken. M'n smaak is zoals was te verwachten gehalveerd, maar ach, ik ging toch meer voor de kwantiteit ;-)

Praten gaat steeds beter hoewel sommige woorden moeilijk zijn (zoals "krat", ik heb geen rollende 'r' meer na een keelklank, "praten" gaat daarentegen wel goed). Ik heb nog steeds het gevoel dat ik met een hele dikke tong praat, ik moet me concentreren tijdens het praten. Het zal nog wel even duren voor ik daar helemaal aan gewend ben. Misschien is het wel beter ook, zo leer ik eerst na te denken voor ik wat zeg.

Ik slik bijna geen pijnstillers meer, ik voel me niet meer zo ziek maar ik ben nog wel snel moe. Binnenkort ga ik eens van huis inloggen op m'n werk. Er zal wel een berg emails op me staan te wachten!

donderdag 16 juli 2009

Donderdag 16 juli 2009. ik ben weer thuis

Ik ben al weer een paar dagen thuis en het wordt tijd om mijn blog eens te updaten.

Dit heb ik gemakshalve grotendeels gekopieerd uit een email.

Het gaat best wel goed. De wonden helen goed, alleen ik kan m'n hoofd nog niet goed draaien omdat het litteken in m'n nek trekt. Ik doe oefeningen om dat soepel te maken, en het gaat steeds beter. Eten gaat redelijk, zacht en met kleine hapjes om te voorkomen dat ik me verslik (ik moet over rechts slikken omdat ik de controle over m'n tong links grotendeels (nog) kwijt ben en het voedsel kan dan makkelijk m'n luchtpijp inschieten). Maar dat gebeurt eigenlijk nooit, dus binnenkort weer aan de T-bone! hahaha

Praten gaat ook goed, maar ik praat wel met een vreemde, dikke tong. Dat is eigenlijk best wel grappig want in werkelijkheid is 'ie een stuk kleiner geworden.

Gisteren ben ik voor de eerste "controle" geweest van de plastisch chirurg, en alles ziet er gelukkig goed uit. Volgende week moet ik weer naar de kno en wat andere specialisten in het ziekenhuis. Dan hoor ik ook of ik nog bestraald moet gaan worden.

Het gat van de tracheotomie heelt wat minder snel dan verwacht, maar de wond ziet er mooi uit volgens de wijkzuster, dus daar maak ik me geen zorgen om.

Ik zit nog aan de medicijnen. Dat probeer ik af te bouwen maar ik merk dat als ik dat doe dat ik dan ziek word. Dat moet ik dus nog maar even niet doen. Ik ben moe, kan me nog niet concentreren en ik slaap veel, zo heb ik gisteren van één tot half zes geslapen! En dan om tien uur weer naar bed...

Het was de bedoeling dat ik wat meer foto's van mijn ziekenhuisverblijf zou plaatsen, maar ik heb een beetje ruzie met de blogspot editor. Daarom alleen maar deze en wat foto's van de current state of affairs voor wat betreft mijn tong. Bovendien moet ik niet te veel foto's plaatsen anders leest niemand m'n blog meer (tip van Nico). Ik probeer 'm zo ver mogelijk, recht uit te steken.
















dinsdag 7 juli 2009

Dinsdag 7 juli 2009

Mijn herstel gaat behoorlijk goed, een voor een zijn m'n catheter en drains verwijderd. M'n canule (buisje in m'n keel om te ademen) is het hele weekend zonder problemen afgedopt geweest en is gisteren verwijderd. Vanochtend is de eerste helft van de hechtingen verwijderd, morgen gaan de laatste twaalf/dertien er uit. Het zijn een soort nietjes die met er met een speciaal tangetje uitgehaald worden. Omdat het hele gebied daar gevoelloos is voel ik daar niets van.

Het enige dat verder nog rest is m'n neussonde. Omdat ik niet goed tegen sondevoeding blijk te kunnen, zit ik nu aan een druppelaar, waardoor de voeding druppelsgewijs in m'n maag komt, zo'n 16 uur per dag, i.p.v. zes of acht "grote" porties.

Maar deze middag mocht ik voor het eerst een beetje vla eten. Dat gaat lastig, ik heb het gevoel dat er een mega grote tong in m'n mond zit, bovendien is de hele linkerkant van m'n tong gevoelloos geworden. Precies tot op de middenstreep van m'n tong. Dat is jammer, de tong is zeker niet zo ver weggesneden.

Verder is een deel van de linkerkant van m'n gezicht gevoelloos geworden, en ik weet niet of dat nog terugkomt. Het gevoelloze gebied bestaat uit een eivormig gebied direkt boven m'n oor, het gebied in m'n hals waar m'n lymfeklieren zaten en de voorkant van m'n schouder.

Foto's van m'n tong zal je niet zo mooi meer te zien krijgen. De beweeglijkheid en actieradius zijn behoorlijk achteruit gegaan. Ik kan m'n tong niet zijwaarts tegen m'n tanden duwen en m'n tong reikt nauwelijks to m'n lippen. Ik kan m'n linker mondhoek aanraken en als ik m'n lippen intrek het midden van m'n lippen, maar m'n rechtermondhoek haal ik helemaal niet meer. Ik kan dus m'n tong niet meer uitsteken. De logopediste zei al dat ik bij bepaalde activiteiten maar naar een alternatief moet gaan zoeken ;-) Vreemd genoeg bood ze niet aan om me daar bij te helpen.

zaterdag 4 juli 2009

Zaterdag 4 juli 2009 in htet Ziekenhuis

Even een snelle update want ik ben nog in het ziekenhuis en ben snel moe.

De operatie viel mee. Uiteindelijk hebben ze m'n kaak toch niet doorgezaagd. Het was ook een andere dokter die de operatie deed. Voor de vulling van hebben ze een stuk stuk vel uit de binnenkant van m'n bovenbeen gehaald. En het aparte is dat ik daar meer last van heb dan m'n tong. Maar eigenlijk ik heb geen pijn hoor (behalve hoofdpijn?!) , ik weet niet wat ze in die sonde voeding doen, ik ben suf en moe maar ik voel niets :-)

Ze hebben m'n lymfeklieren uit m'n linkerhals weggehaald. Die kant is nu een beetje gezwollen, met een flink litteken.

Ik adem gedeeltelijk door een canule, een buisje in m'n keel, maar die hebben ze vanochtend "getopt"(?) Er zit nu een soort kurk in, die ik er uit kan halen als dat nodig is. Nu adem ik eigenlijk weer, eh, 'gewoon'. En ik kan ook al weer een klein beetje praten!

Ik ben uit bed, dit tik ik op een computer in een kamer aan het begin van de gang (ik lig aan het eind). Nou was ik de laatste paar maanden al niet meer zo goed op de 100m sprint, maar zo'n gang duurt eventjes om door te lopen ;-)

Pff, ben alweer moe dus ik ga stoppen. Ik hoop dat het een beetje te volgen was.

De interessante foto's komen volgende keer wel Melvin hahaha.