Laatste dag in het ziekenhuis

Dit wordt waarschijnlijk de laatste dag in het ziekenhuis, tijd voor een update. Op vrijdag de 13e ben ik geopereerd en op zondag kwam ik van de intensive care af terug op zaal, vol met drains. infusen, catheter, hechtingen en canule om door te ademen.

In de dagen daarna gaat er elke dag wel iets van uit. Het catheter ging er als ik mij goed herinner op dinsdag of woensdag uit. Gisteren zijn de hechtingen in mijn hals en eentje in mijn lip er uit gehaald. De canule was er vrijdag uitgehaald. Nu kan ik ook weer een beetje praten, maar met een gek stemmetje en vaak met mislukte uitspraak, maar in ieder geval verstaanbaar.

Gisteren ben ik begonnen met drinken en dat is best lastig zonder tong. De logopediste die mij leert drinken heeft met een lepeltje getest hoeveel tong ik nog over heb. Dat valt behoorlijk tegen: ik heb nog een klein strookje aan de rechterkant over ter grootte van een pink. Er is nog maar een kwart over, als het niet minder is. De rest is weg tot helemaal achterin, dus inclusief tongbasis. En die tongbasis speelt een grote rol bij het slikken. Ik neem nu kleine slokjes, hou mijn hoofd naar rechts en gooi het dat een beetje naar achteren zodat het goed in mijn keelgat komt. Ik vrees dat 's zomers heerlijk ongeneerd een halve liter koude melk naar binnen klokken er nooit meer in zal zitten.

In plaats van een lap uit mijn arm hebben ze een lap uit mijn rechterbeen gehaald. Daar heb ik nu een litteken van zo'n 30-40 cm lang.

Ik zie er niet zo afzichtelijk uit als ik mij had voorgesteld. Hoewel ze mijn kaak hebben doorgezaagd hebben ze alles weer precies passend terug weten te krijgen. Ik heb zelfs al mijn tanden nog, en alles past nog op elkaar als ik mijn mond open en dicht doe. Respect hoor. De foto's komen wel als ik weer thuis ben.

Gelukkig heb ik veel bezoek gekregen tijdens mijn verblijf hier van familie en vrienden. Ik heb Mieke erg gemist, maar na een week kreeg ik toch een smsje van haar met een vraag over hoe het met me ging. En gisteren is ze ook een keer op visite geweest met haar grote kinderen. Mark was er niet bij, Mark is vier en omdat ik nog wel een maagsonde via mijn neus heb en verse littekens in mijn lip en hals, leek het mij en Mieke niet verstandig om hem mee te laten nemen. Dat kan er best wel eng uit kan zien voor onze kleine man. Het was erg leuk ze weer te zien. Met name de kinderen hadden enthousiast gereageerd om langs te komen. Michael, was zelfs op eigen initiatief al een keer eerder langsgeweest :-)